พอดีสงสัยว่าเวลาเราพิมพ์ URL ใส่ช่อง Address แล้วทำไมบางเวบถึงมีรูปบางเวบถึงไม่มีรูป เลยลอง View Source ดูถึงได้เห็นว่า เขาใช้ตามนี้ครับ
อยากเริ่มต้นเขียนบทความที่คิดว่ามีประโยชน์นานแล้ววันนี้ได้ลองสักที ไม่รู้ว่าจะรู้เรื่องกันไหมนะครับ พอดีได้รับงานให้มาดูเรื่องการ Set Priviledge ให้กับ Tab Page ที่เราสร้างให้ไว้ใน Oracle Portal เพื่อว่ามันจะเป็นประโยชน์บ้าง
โดยที่เริ่มต้นเราจะต้องสร้าง User และ Group ขึ้นใน OID ก่อนเพื่อที่จะไว้ใช้ทดลองเวลาที่เราสร้าง Page ใน Portal เสร็จแล้ว โดยเราได้สร้าง User และ Group ตามนี้
1. สร้าง User ขึ้นมา 2 User เพื่อไว้ใช้ในการทดสอบ โดยเราได้สร้างไว้เป็น manager1 และ sale1
2. สร้าง Group มาเป็น 3 Group ดังนี้คือ Admin , Manager และ Sale
3. กำหนดสมาชิกของ Group ที่สร้างขึ้นมาดังนี้
หลังจากที่เรามี User เพื่อไว้ใช้ในการ ทดสอบแล้ว ก็มาสร้าง Page ใน Oracle Portal ได้
1. เมื่อเรา Log In เข้ามาให้เรา สร้าง Page Group ขึ้นมา
2. สร้าง Page ขึ้นมาไว้ใน Page Group ที่เราสร้างไว้ก่อนหน้า
3. กดเข้าไป Edit ที่ Page ที่เราสร้างขึ้นมา แล้วสร้าง Tab ขึ้นมา 3 Tab โดยตั้งชื่อ Tab ดังนี้
เมื่อกำหนดสิทธิให้กับ Tab แล้วเวลาที่เรา Login ด้วย User manager1 เราก็จะไม่เห็น Tab Sale เวลาที่เรา Login ด้วย User sale1 เราก็จะไม่เห็น Tab Manager
ในวันที่ 11 เดือนกันยายน ปี 2007 วันที่อากาศร้อนอบอ่าว เป็นอากาศก่อนฝนจะตก ณ.เวลาประมาณ 19.30 น รถไฟใต้ดินจากหัวลำโพงไปบางซื่อได้มาจอดที่สถานีลาดพร้าว เราขึ้นมาจากรถไฟใต้ดินเพื่อต่อรถเมล์กลับบ้าน โดยปกติเราจะต้องเดินข้ามข้ามแยกรัชดาไปก่อน เพื่อไปขึ้นรถเมล์ที่สามารถมาจากทางรัชดาหรือว่าทางหน้าศาลได้ด้วย ที่ทำเช่นนี้เพราะมีความเชื่อว่ารถที่มาจากอีกสองทางจะมีความหนาแน่นของเพื่อนผู้เดินทางไปบนรถเมล์ร่วมกันกับเราน้อยกว่าที่มาจากทางลาดพร้าวทางเดียว ถึงแม้มันจะเป็นจริงบ้างไม่เป็นจริงบ้างก็ตาม
ในวันนั้น หลังจากที่ขึ้นมาจากสถานีรถไฟใต้ดินข้าพเจ้าสังเกตเห็นรถเมล์คันสีแดง สาย 122 จอดตระหง่านอยู่ โดยที่ผู้โดยสารที่อยู่ในรถนั้นยังไม่แน่นขนัดไปด้วยผู้คน เราจึงตัดสินใจที่จะขึ้นรถขันนั้นเลยโดยไม่เดินข้ามแยกไป เมื่อขึ้นไปบนรถ เราสังเกตเห็นคนที่ยืนอยู่บนรถนั้นยืนกันเพียงฝั่งเดียวคือฝั่งที่นั่งคู่ ส่วนอีกด้านที่เป็นฝั่งเดียวกับผู้นั่งเดี่ยวกลับไม่มีใครมายืนเลยสักคนเดียว โดยที่ทางฝั่งผู้นั่งเดี่ยวนั้นจะมีนักกีฬานิโกรนั่งอยู่ เราไม่ได้คิดอะไร จึงเลือกไปยืนทางฝั่งเดียวกับที่นิโกรนั่งกันอยู่
ช่วงเวลาที่รอไฟเขียวอยู่นั้นก็มีคนขึ้นมาเรื่อยแล้วก็มายืนทางฝั่งเดียวกันกับเรามากขึ้น ทำให้เรารู้สึกอึดอัดไป เมื่อสัญญาณไฟเขียวปรากฏขึ้นรถก็เคลื่อนตัวอย่างช้าๆ ไปข้างหน้า เมื่อพ้นแยกไปได้สักระยะโชเฟอร์รถเมล์ปหักออกมาทางเลนขวาเพื่อที่จะเคลื่อนตัวให้ได้เร็วขึ้น เมื่อรถเร็วขึ้นลมก็แรงขึ้นด้วย ลมกระแทกหน้าแรงมากกกกก ลมที่โกรกเข้ามามันน่าจะเป็นสัญญาณที่ดีในรถที่มีคนแออัดอยู่เพราะจะทำให้คลายความรู้สึกแออัดไปได้บ้าง แต่ว่าสัมผัสที่ลมพัดมานั้นกลับเป็นการเพิ่มความอึดอัดใจให้กับเรา กลิ่นเต่า
โว้ววววววววววว ความอึดอัดกลับกลายเป็นความโคดอึดอัดเพราะหายใจไม่ค่อยสะดวก ต้องมากลั้นลมหายใจไม่ให้ดมกลิ่นเต่าของนิโกรอีก ยังโชคดีที่เมื่อถึงป้ายรถเมล์มีคนลงทำให้เราย้ายฝั่งยืนได้(คิดถึงกริยาคนรีบย้ายตามไปด้วย)ค่อยยังชั่ว แต่ก็ยังมีผู้โดยสารบางคนยืนตั้งแต่เราขึ้นรถจนเราลงจากรถแล้วเขาก็ยังยืนอยู่ฝั่งเดียวกับนิโกรอยู่อีก เราได้แต่หวังว่าเขาคงจะไม่เป็นอะไรเมื่อถึงที่หมาย 5555